Danczar to zdrowie i uroda w jednym miejscu!

Do powstawania żylaków przyczyniają się różne czynniki. Wpływ ma środowisko, wiek, styl życia a także czynniki dziedziczne. Nie wszystkie czynniki ryzyka można wyeliminować, jednak są sposoby zapobiegania chorobie żył. Ścianki żył wraz z wiekiem tracą swoją elastyczność i sprężystość, grubieją. Może ponadto dojść do uszkodzenia tzw. zastawek żylnych. W przypadku nieprawidłowego działania zastawek krew spływa z powrotem do nogi, nie przesuwa się w stronę serca i gromadząc się, powoduje powstanie żylaków. Powodem ryzyka

Żylaki, to nic innego jak przewlekła niewydolność żylna występująca u około 8-9% światowej populacji. Występują zazwyczaj na kończynach dolnych, chociaż nie jest to regułą, bowiem mogą się umiejscowić także w dolnym odcinku tułowia. Wbrew pozorom żylaki nie są błahym problemem – są jedną z chorób układu krwionośnego, która uwidacznia się w charakterystyczny sposób, a mianowicie zgrubieniem i uwypukleniem żył, które w wielu przypadkach ulegają przebarwieniom. Dopatrując się przyczyn możemy wymienić

Cho­roba ta obja­wia się sta­nem zapal­nym skóry, który zwią­zany jest z sucho­ścią naskórka i świą­dem. Objawy z reguły poja­wiają się w ciągu pierw­szych mie­sięcy lub lat życia, dla­tego cho­roba obser­wo­wana jest głów­nie u dzieci. Na szczę­ście w przy­padku więk­szo­ści pacjen­tów cho­roba mija z wie­kiem, nie­mniej może rów­nież utrzy­mać się lub zacząć w doro­słym wieku Ato­powe zapa­le­nie skóry może ponadto ini­cjo­wać marsz aler­giczny. Objawy AZS utrzy­mują się czę­sto przez kilka lat, pod­czas któ­rych obser­wuje się naprze­mienne okresy pogar­sza­nia

W nie­któ­rych przy­pad­kach, zarówno u dzieci jak i doro­słych, białka pokar­mowe mogą być istot­nymi aler­ge­nami. Zwłasz­cza białka znaj­du­jące się w jaju kurzym (rów­nież w żółtku) mają silne wła­ści­wo­ści uczu­la­jące pediatrics.aappublications.org. Uni­ka­nie tych aler­ge­nów wymaga szcze­gól­nej ostroż­no­ści pod­czas spraw­dza­nia spisu skład­ni­ków i wie­lo­krot­nie wyrze­czeń die­te­tycz­nych. Zmi­ni­ma­li­zo­wać ryzyko eks­po­zy­cji na aler­geny możemy poprzez: Sto­so­wa­nie diety eli­mi­na­cyj­nej (w uza­sad­nio­nych przypadkach); Sto­so­wa­nie spe­cjal­nych pre­pa­ra­tów dla nie­mow­ląt (w uza­sad­nio­nych przypadkach); Zwra­ca­nie uwagi na skład kupo­wa­nych pro­duk­tów żywnościowych; Goto­wa­nie z pro­duk­tów

Aler­geny mogą być zawarte w ślinie, skó­rze, sier­ści, pió­rach i moczu zwie­rząt. Mikro­czą­steczki łatwo uno­szą się w powie­trzu i dostają się do dróg odde­cho­wych, na skórę i śluzówki (w tym spo­jówki oczu). Nie­które z anty­ge­nów utrzy­mują się w środo­wi­sku (na ścia­nach, sufi­tach, w ubra­niach) przez dłuż­szy czas (nawet latami) od znik­nię­cia zwie­rzę­cia z domu. Uwaga: Cho­ciaż posia­da­nie akwa­rium uznaje się za sto­sun­kowo bez­pieczne, należy pamię­tać, że aler­geny mogą znaj­do­wać się w suchym pokar­mie dla ryb a wil­gotne środo­wi­sko